БичлэгЖижигхэн ширхэг нь эрдэнийн өнгөөр гялалзаж
Жирвэсхэн уналт нь тууз мэт хөвөрсөн
Наадах цасны ширхэгийг би харж сууна
Найз минь явсан чамдаа энэхүү шүлгээ зориулъя
Гадны хүнд дурлаад чи минь намайгаа орхисон бол
Гандашгүй хайрын мөхөшгүй цэцгийг газар нь үлдээгээрэй
Дуусталаа үнэнч явсанд минь
Дурлалын цэцэг түүнээс үүдэж юуны магад .... /зохиогчийг нь мэдэхгүй ээ /
