совинт үдэш..энд би ...тэнд чи тэгээд ганцаар

Ирээгүй байгаа үнэн

Намрын үдэш нөмөрт чинь алхахгүй

Намайг хардахыг чинь дотроо шоолохгүй

Нүд нүдээ ширтэн суухгүй

Нүглийг умартан налж эрхлэхгүй

Нутгаа зориход чинь хорьж чадахгүй

Найргийн минь мөрийг чи уншихгүй

Насны чинь төгсгөлийг би үзэхгүй

Намтрын чинь хуудсанд дахин дурсагдахгүй

Нүүр буруулахад чинв дагах эрхгүй

Нүдэн дээр чинь үхэх учиргүй

Хагацахад чинь хайж чадахгүй

Хайрыг чинь хаана ч мартахгүй

Хүнийх л байх биеийг чинь

Хүсэхийн цагт хяслантай

Намайг гэх бодлыг чинь

Наашлуулъя гэх ч хүлээстэй

Ай хөөрхий хүний хүн

хүнийхээрээ л үлдэх

Харам сэтг...

Л.Ганзул

Намраар үлдээсэн зурвас

Гуниг дэнлүүлэх намар цагийн

борооноор                                                                                                                                                                                                                        

Тийм хором миний өнө оршихуйн удиртгал юм

Сэтгэл хөндүүрлэх нь тэр л үеийн араншин

Сэтгэлт бүсгүйнхээ үзэсгэлэнг намраас харамлан суунам би

Залуу насыг минь авч үлдэх энэхүү намрыг

Зуун жилийн өлмийд гуниг болгон үлдээлээ

Залуу насныхаа хойно дахин дурсах энэхүү намрыг

Зуун нуурын зэгсэнд эг...

Жаргал

Нар уулын цаанаас мандахаас эхлээд уулын цаана жаргах хүртэл тоглож өссөн балчир насны минь сүүдэр нь ч үлдэлгүй намайг орхин оджээ хэмээн бодож суусан Жаргал уртаар санаа алдна Тэрээр сумын төвийн  уйтгартай нэгэн хэвийн амьдралаас залхаж тэртээх алс нутгийн сонин содин сайхан бүхнийг нь дөсөөлөхийг хичээ...

Энэ залуу нэгэн телевизэд сэтгүүлч хийдэг гэсэн таарсангүй уджээ найз минь нисэхэд эхнэртэйгээ амьдарч байгаа сураг байсан одоо хаана байгааг мэдэхгүй ямартай ч түүний бичсэн энэхүү Бэрийн сураг шүлэг нь мартагддагүй юм.

 Бэрийн сураг

Нялхарч яваа ижийдээ бэрийн сураг дуулгалаа

Налуу шар салхи нь намжиж сонсож гэндлээ

Үйлтуй жаалхан ижийдээ бэрийн сураг дуулгалаа

Үймэрч хатуужсан нулимс нь зөөлөрч унаж гэндлээ

Бор гэр шигээ ижий минь үр нэмэхийн зөнд

Борог өдрийн уртад аягаа хагалж гэндлээ

Нулимс нь уяхан ижий минь бэртэй болохын сургаар  

Нууцхан сэтгэлийн үзүүрээс чамайг ...

Энэ бичлэгт нэгэн сургуулийн нэгэн багшийн шавь нарын бүтээлээс хүргэнэ 

 Д. Оюундэлгэр     Дүүмэдхэнд

Дүү минь дүү минь дүүрэн цагаан инээмсгэлэлт минь

Хорвоогийн салхи илбээд өнгөрсөн

Хоногийн болзоо дайраад явсан

Сар хүртэл гунигийн минь хуваалцдаг

Сархад шиг амьдралд минь бүү дурла

Залуургүй ширтэх хоёр нүдний чинь

Залуухан хийгээд гэнэн харцанд

Хайрын гал дүрэлзэнхэн байгааг

Хараагүй юм шиг өнгөрөхөөс дөө эгч нь

Яг л чам шиг нүдэнд дулаахан 

Янагхан хайрын ханхөвгүүнээ

Урьтаж надруу илгээчихсэн хорвоод

Уурлалтай нь биш дээ яая гэхэв

Дүү минь дүү минь дүүрэн цага...

Жирвэсхэн уналт нь тууз мэт хөврөх

Наадах цасны ширхэгийг би харж сууна

Найз минь явсан чамдаа энэхүү шүлгээ зориулъя

Гадны хүнд дурлаад чи минь намайгаа орхисон бол

Гандашгүй хайрын мөхөшгүй цэцгийг газар нь үлдээгээрээ

Дуусталаа үнэнч явсанд минь

Дурлалын цэцэг түүнээс үүдэж юун магад ...хэмээн хэн нэгний сэтгэлээс урсан гарсан байдаг Үнэхээр өнөөдөр өвлийн цагаан өдрүүдийг зарлан дуудаж том том цасан ширхэгүүд хаялан байна Ямар тансаг гээч...Зуны халуун гудамжинд , хаврын налгар өдрүүдэд, цэнхэр униарт хавар гээд ямар ч улиралтай з...